ΜΑΣ ΧΑΡΑΞΑΝ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ ΝΕΡΟ ΜΑΣ!
ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ: ΜΑΣ ΧΑΡΑΞΑΝ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ ΝΕΡΟ ΜΑΣ!
Οι Εβραίοι και όλοι οι αποστάτες επένδυσαν επάνω στην υγεία που είναι μία τεράστια βιομηχανία. Άλλωστε για αυτό μας σκοτώνουν, για αυτό μας έχουνε φτιάξει διοικητήρια, για αυτό όλα τα φάρμακα είναι δηλητηριασμένα σε μας. Υπάρχει μία αλήθεια όμως, το χειρότερο που μας έκαναν τα δόγματα, μας χάραξαν τον θάνατο. Θέλω να καταλάβετε ότι ήμαστε όλοι ποτήρια με νερό, τίποτα παραπάνω, είμαστε φτιαγμένοι από νερό. Το μοναδικό είδος – δεν θα πω με σιγουριά στο σύμπαν – αλλά τουλάχιστον στους δικούς μας γαλαξίες, ο άνθρωπος φτιάχτηκε από νερό, δεν είναι χώμα, είναι νερό. Γιατί είμαστε 98% από νερό, αν στεγνώσουν τα κόκαλά μας είμαστε 98% νερό.
Είναι ένα προϊόν το οποίο δεν φτιάχτηκε στην Γη, ζει από όταν δεν υπήρχε και ο Ζευς, τόσο παλιά. Είναι το συστατικό του σύμπαντος. Είναι θεϊκό, είναι όλη η μνήμη του σύμπαντος και του κάθε σύμπαντος, δεν μπορείς να το τιμωρήσεις, δεν μπορείς να το εξαϋλώσεις, δεν μπορείς να του κάνεις τίποτα, δεν μπορείς να το σκοτώσεις. Είναι αθάνατο, το νερό είναι αθάνατο μέσα στους αιώνες. Στο DNA του νερού, γιατί έχει DNA το νερό, σας λέω ότι δεν υπάρχει η λέξη θάνατος. Χάραξη, θάνατος δεν υπάρχει. Όλοι ψάχνουνε για το ελιξίριο της ζωής, ναι είναι το νερό, είσαι εσύ. Γι’ αυτό είμαστε τόσο δυνατοί, για αυτό μας φοβούνται και οι πάντες. Φαινόμαστε αδύνατοι, ναι γιατί μπορείς να μας κάνεις ό,τι θέλεις, να μας πλάσεις, όμως αντιδρούμε όπως αντιδρά το νερό. Ενώ όλα τα φυσικά σώματα όταν κρυώσουν συρρικνώνουν την μάζα τους, το νερό διογκώνεται, είναι το μοναδικό πάνω στον πλανήτη που έχει αυτή την ιδιότητα. Ναι αγαπητοί μου, το νερό δεν έχει θάνατο μέσα. Η χάραξη η δικιά μας όμως από τότε που γεννιόμαστε, εδώ και χιλιάδες χρόνια, μας έχουν χαράξει στην συμπαντική μας μνήμη ότι θα πεθάνουμε. Άρα ουσιαστικά στην μνήμη, στην χάραξή μας του DNA μας υπάρχει θάνατος. Πέθανε η γιαγιά, πέθανε ο παππούς έτσι θα πεθάνουμε και εμείς, θυμηθείτε όλη μας την ζωή από μικροί πως ζήσαμε, έτσι γαλουχούμαστε από γενιά σε γενιά. Άρα έχουμε ήδη την χάραξη των προγόνων μας, το DNA μας, και χαραγμένο βαθιά είναι η λέξη θάνατος.
Εάν με κάποιον τρόπο μπορούσαμε να διώξουμε αυτή την χάραξη θα ήμασταν αθάνατοι όπως είναι το νερό, όπως δεν μπορεί να πεθάνει τον νερό δεν μπορούμε να πεθάνουμε και εμείς. Και η έκφραση το «αθάνατο νερό» δεν υπάρχει, είναι από την φύση του αθάνατο το νερό, δεν μπορεί κανείς να του κάνει τίποτα, φανταστείτε το. Ακόμα και αν η Γη ανατιναχτεί και δεν θα υπάρχει πλέον, το νερό δεν θα πάθει τίποτα, θα ταξιδέψει σε άλλους πλανήτες, θα δημιουργηθεί με άλλα σώματα και θα επιζήσει με ό,τι μνήμη επιφέρει. Άλλωστε έτσι ήρθε και το νερό εδώ πέρα.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι είμαστε ένα κομμάτι του συμπαντικού νερού, αλλιώς δεν έχει λόγο ύπαρξης γιατί από αυτό είμαστε κατασκευασμένοι, με μια τεράστια χάραξη πάνω στην μνήμη του δικού μας νερού που μεταβιβάζεται με την γέννησή μας από γενιά σε γενιά και αυτή την χάραξη την κουβαλάμε συνεχώς μαζί μας. Μπορείτε να φανταστείτε μία χάραξη που είναι ένα τεράστιο κλειδί στο DNA μας, να ξεχάσουμε την λέξη θάνατος.
Να υπάρχει ένα κλειδί να κλειδώσουμε μία μνήμη και να μην υπάρχει.
Εγώ πιστεύω ότι εάν δημιουργηθεί μία συνθήκη, πέντε-δέκα-είκοσι παιδιά, τα οποία γεννηθούν σε ένα τέτοιο σημείο όπου δεν θα τους μιλήσει κανένας για την λέξη θάνατος και δεν θα υπάρχουν δίπλα άνθρωποι να πεθαίνουν, αυτά τα παιδιά θα μείνουν αθάνατα, σε μια τέτοια συνθήκη.
Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΙΚΙΛΗ ΜΟΡΦΗ
Σήμερα λοιπόν την συνηδειτότητά μας την σφραγίσαμε με νερό, έτσι μας σφραγίζουνε. Ακόμη και στην βάπτισή μας θυμηθείτε τι σφραγίσαμε «βαπτίζεται ο δούλος του Θεού» σφραγίδα συμπαντική, που; Στην συμπαντική μνήμη του νερού. Ας θυμηθούμε λοιπόν τι όρκο δώσαμε. Η παλιγγενεσία είναι παρών με χιλιάδες τεχνολογίες, θα ξανάρθουμε, η γνώση είναι μέσα μας, άσχετα αν κάποιος την έγραψε, ακόμα και αν την έγραψαν αφήστε τους να την έγραψαν.
Θα υπάρξουν τα κατάλληλα κλειδιά σε κατάλληλους ανθρώπους που θα ξεκλειδώσουν την τεράστια γνώση και κάθε φορά θα έρχεται.
Χωρίς να κοιτάτε αν κάποιος έχει χούι, ποιος τελικά είναι όμορφος ή όμορφη με τις συνθήκες που τελικά αυτοί δίνουν. Τελικά η ομορφιά είναι μία ποικίλη μορφή, εγώ δεν βλέπω κάποιον άσχημο. Όλο αυτό είναι μία ποικιλομορφία και μορφολογία του ίδιου του νερού, δηλαδή του ύδωρ.
Εμείς όμως δεν είμαστε ποτήρια με νερό, είμαστε ύδωρ, είμαστε εμψυχωμένοι.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΩΘΕΙΤΕ
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ : ΕΛΛΒΙΑ ΑΘΗΝΑΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια